വിട പറയാനാവാതെ .

മരിക്കാന്‍ പോവുന്ന ഒരുവന്റെ അവസാന വാക്കുകള്‍ . പറഞ്ഞു തീരാത്ത ആവലാതികള്‍ , എനിയും കെട്ടടങ്ങിയിട്ടില്ലാത്ത വികാരവിസ്ഫോടങ്ങള്‍. അയാള്‍ അവസാനത്തെ ശ്വാസം അകത്തെക്കു വലിച്ചെടുക്കുന്ന പോലെ. ശരീരം അതുമുഴുവന്‍ ഏറ്റുവാങ്ങുകയായിരുന്നു. കൊതി തീരും വരെ ഇവിടെ ജീവിച്ചു മരിച്ചവര്‍ ആരുണ്ട് ? എങ്കിലും അയാള്‍ രാത്രിയുടെ അന്ത്യയാമങ്ങളിലും ഫേസ് ബൂക്കില്‍ കുറിച്ചിട്ടു. മരണം മുമ്പില്‍ നിര്‍ത്തി ഇതാ ഞാന്‍ ഇപ്പോള്‍ വരാം എന്നു പറയുന്ന പോലെ . ആ അവസാന വാക്കുകള്‍ കോറിയിടുമ്പോഴും അയാളുടെ മനസ്സില്‍ നാളെയും ഒരു പക്ഷെ ഞാന്‍ ജീവിച്ചിരിക്കുമെങ്കില്‍. ഫേസ് ബൂക്കിലൂടെ ഒരു പാടു സുഹ്രുത്തുക്കളെ അയാള്‍ ഹ്രിദയത്തിന്റെ ഒരു കൊണില്‍ ഒളിപ്പിച്ചു വെച്ചു. പലരും പിണങ്ങി പോയെങ്കിലും ഇനിയും ഒരു പാടു നല്ല സുഹ്രത്തുക്കള്‍ അയാള്‍ക്കുണ്ടു. ജീവിതത്തില്‍ ഒരിക്കലും നേരില്‍ കാണാത്തവര്‍. അവര്‍ അറിയുന്നില്ല ചാറ്റു ചെയ്തു കൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഇയാള്‍ മരണത്തെ നേരില്‍ കണ്ടുകൊണ്ടിരിക്കുന്ന ഒരു ക്യാന്‍സര്‍ രോഗിയാണെന്ന്. അയാള്‍ ഇപ്പോഴും ഒരു അവസാന വാക്കു എങ്ങിനെ എഴുതണമെന്നു ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരിക്കുകയാണു.
വേദനകള്‍ മാത്രം. പുതിയ ഘട്ടങ്ങള്‍ പിന്നിട്ടു കൊണ്ടിരിക്കുന്നു. കൊത്തിഅരിയുകയാണു ശരീരം ആസകലം. എന്നിട്ടും ചിരിച്ചു കൊണ്ട് കാണാന്‍ വരുന്നവരോട് " ഹോ നല്ല സുഖം തോന്നുന്നു. " അപ്പോഴും അയാള്‍ ആലോചിച്ചു കൊണ്ടിരുന്നത് ഒരു അവസാനത്തെ വാചകമായിരുന്നു.