പള്ളിക്കാട്ടില്‍ കൂമന്‍ മൂളിയ രാത്രികള്‍

ഒതയമംഗലം ജുമാ‍യത്തു പള്ളി തറവാ‍ടായ കാനകുന്നത്തെ വീട്ടുമുറ്റത്തു നിന്നു നോക്കിയാൽ കാണാം. ഖബറിസ്താനിലെ പറങ്കിമാവുകൽക്കിടയിലൂടെയുള്ള ഒറ്റയടി പ്പാത അവസാനിക്കുന്നത് ഒരു ഇടവഴിയിലേക്കാണു. അവിടെനിന്നും ഒരു പാലം കടന്നു വേണം കാനക്കുന്നത്തെത്താൻ. പള്ളിപറമ്പിലെ മീസാങ്കല്ലുകൽ എനിക്കു സുപരിചിതമാണെങ്കിലും മഗ് രിബ് കഴിഞു ഇരുട്ട് പരന്നാൽ അതു വഴി നടക്കാൻ എനിക്കു പേടിയാണു. ആ സമയത്തായിരിക്കും മരിച്ചു പോയ പലരേയും ഒർമ വരുന്നത്. മീസാൻ കല്ലുകൽക്കും അതിനോടു ചേർന്നുള്ള കള്ളിച്ചെടികൽക്കും രൂപമാറ്റം വന്നു ജിന്നുകളുടെയും ഇഫ്രീത്തുകളുടെയും ലോകമായിമാറും ഖബർസ്താൻ. ചിലപ്പോൾ കാലുകൾ കുഴഞുപോവും. ഹ്രിദയ മിടിപ്പ് വ്യക്തമായി കേൾക്കാം. മദ്രസ്സയിൽ നിന്നും ഓതിയതോർത്തു ചൊല്ലും. ഉറക്കെ ചൊല്ലാൻ വിചാരിച്ചാലും കഴിയില്ല. കുന്നത്തെ വെലുവിന്റെ മകൻ രാത്രി വൈകി പോവുമ്പൊൽ സിനിമാ പാട്ടും പാടിയാ പോവാറുള്ളതു.

ഒരിക്കൽ ആർക്കോ വേന്റി കുഴിപ്പിച്ചു വെച്ച ഖബറിൽ നിന്നും തീ ആളി കത്തുന്നതു കന്റു. അടുത്തുള്ള പനയിൽ നിന്നും വാവലുകൽ പറന്നു പോകുന്നു. ബോധമറ്റുകിടന്ന എന്നെ രാത്രി ദർസു കഴിഞു വരുന്ന അബ്ദുല്ലയാണു കന്റതു. രണ്ടു ദിവസം പനിയും വിറയലും വിട്ടുമാറിയില്ല . കണക്കുപരമ്പത്തെ കുന്നിൻ ചെരുവിൽ തമസിക്കുന്ന ചന്ദപ്പായിയാണു എന്നെ മന്ത്രമൂതി സുഖപ്പെടുത്തിയതു. ഉമ്മക്കു ചന്ദപ്പയിയുടെ ഊത്തിൽ ഒന്നും വിശ്വാസമുന്റായിരുന്നില്ല. അമ്മായിയാണു ചന്ദപ്പായിയെ കൂട്ടികൊന്റു വന്നതു.

“ കുട്ടി എന്തോ കന്റു പേടിച്ചിരിക്ക്യാ..”

പിന്നെയും കുറെ ഊതി.. ഒപ്പം തുപ്പലും മുഖത്തെക്ക് തെറിക്കുന്നുന്റായിരുന്നു. ഒതയമങലത്തെ ഏക വൈദ്യനാണു ചന്ദപ്പായി.

ഈ സംഭവത്തിനു ശേഷം പാലം കടന്നുള്ള രാത്രി യാത്ര ഞാൻ നിർത്തിവെച്ചു.

ഉമ്മ പറയും രാത്രിയായാൽ പള്ളിപറമ്പിലൂടെ നടക്കരുത്. ഒരു ദിവസം ഞാൻ ഉമ്മയൊടു ചോദിച്ചു “ ഖബറിൽ നിന്നും തീ കത്തുന്നതെന്റാ ...?

“ അതു ഖബറിലുള്ള ചീത്ത ആളുകളെ പടച്ചോൻ ശിക്ചിക്ക്യാ ...”

പിന്നെയും ബാല്യം ഈ പള്ളിപരമ്പിലെ ചീനിമര ച്ചോട്ടിൽ ..

പിന്നെ ഓരൊ വർഷവും പുതിയ അറിവുകൽ സംശയങൽ അകറ്റികടന്നു പോയി...

നിലാവുള്ള രാത്രികളിൽ വാഴയിലകൽ തലയാട്ടുമ്പോൾ ..... രത്രിയിൽ കൂമൻ മൂളുമ്പോൾ.... വല്യുമ്മ പറയും “ നാളെ ആരെ റൂഹാ പടഃച്ചോനെ ......”

..............................................